Dit verhaal is speciaal voor kinderen die meer willen weten over wat er in de Geluksfabriek gebeurt. Laat je ouders dit verhaal maar lekker aan je voorlezen met hun warme en rustige voorleesstem. Of natuurlijk iemand anders die dat ook heel goed kan. 
En ga er dan maar heerlijk ontspannen bij zitten of liggen. Precies zoals het voor jou fijn voelt. 

Ken je het verhaal al van Sam? Sam is een jongetje die op een avond, toen hij in slaap viel, een hele bijzondere droom kreeg. Eigenlijk wist hij niet eens zeker of hij nu wakker was of droomde. Voor hem verscheen een heel bijzondere trap die naar beneden ging en die tien magische, fonkelende treden had. Sam vroeg zich af wat er zou gebeuren als hij erop zou stappen. Hij voelde dat hij, als hij de de trap af zou gaan, hij in een spannend avontuur terecht zou komen. Ook al vond hij het wel een beetje eng, toch was hij ook op een leuke en fijne manier nieuwsgierig.  Dus stapte hij op trede nummer 10, de bovenste trede. Wat voor kleur zou die trede hebben? Kun je je voorstellen hoe het is om op die trede te stappen? Als je nu eens samen met Sam die reis kon gaan maken? … Stap op trede nummer 10.. Dan een trede omlaag, naar trede nummer 9 … en dan naar 8. Sam merkte dat als hij langzaam op elke trede stapte, hij bij elke stap een lichter gevoel kreeg! Hij merkte hoeopgewonden hij zich voelde toen hij op trede 7 ging staan, en voelde dat hij zich begon te ontspannen. Hij ging naar trede 6 en voelde zich prettiger en lichter toen hij op trede 5 stapte. Sam werd nu heel nieuwsgierig en stapte op trede 4 en toen 3, en het licht werd steeds feller en feller. Toen ging hij op trede 2 staan. Hij begon het gevoel te krijgen dat hij nog dieper in het licht zakte en hij voelde dat het licht glinsterde van geluk. Toen hij op trede 1 stapte werd het zo licht dat Sam niet kon zien of er nog een eind aan kwam. Sam had het gevoel dat hij werd omringd door een oceaan van licht. Terwijl hij die oceaan van glinsterende licht om hem heen voelde, verscheen er plotseling een magische deur voor Sams neus. En Sam wist dat dit een bijzondere deur was. Hij merkte dat hij er graag naartoe wilde en terwijl hij ernaartoe loopt zag hij steeds beter en beter hoe deze deur eruitzag. Hij deed hem open en stapt de kamer binnen die erachter bevindt. Hij kijkt nieuwsgierig om zich heen en wat hij er ziet is nog mooier dan hij zich had kunnen voorstellen. Hij dacht dat hij nooit eerder in deze kamer was geweest, en toch voelde het alsof dat wel zo was. Alsof hij deze kamer al heel goed kent en er al heel vaak geweest was. Hij voelde zich er helemaal veilig, vertrouwd en prettig. En terwijl Sam wat rondloopt in de kamer die hij niet kende maar toch eigenlijk heel goed kende, om te bekijken wat er allemaal te zien valt, merkte hij dat bij iedere stap die hij zette hij zich sterker, krachtiger en prettiger ging voelen. En hij nam er even helemaal de tijd voor om ervan te genieten. En toen hij er helemaal klaar voor was liep hij weer naar de deur toe.

Sam kreeg een gevoel dat er iemand achter de deur op hem stond te wachten... het is iemand die de weg kent, en hij gaat naar die oude-wijze toe en hij overhandigt hem iets, iets wat hij eigenlijk al heel lang bij zich had en wat nu heel goed van pas komt om te geven aan die oude-wijze persoon. Je kunt bemerken hoe nieuwsgierig je bent wat dat zo is. Want het zou van alles kunnen zijn. Wat zou jij de oude-wijze geven? Sam vraagt welke kant hij op moet, en hij kan heel wonderlijk zonder woorden uitleggen waar hij naar toe wilt, want die oude-wijze begrijpt hem heel goed, en die wijst naar een bepaalde richting, een nieuwe weg waarvan hij ergens al gedacht had, dat dat het juiste pad zal zijn... en Sam bedankt die oude-wijze heel hartelijk voor het advies en ze gaan samen op weg. Ze lopen verder en verder..
Toen Sam rondliep, viel het ze op dat ze op een beetje een zacht en plakkerig uitziend pad terecht gekomen waren. Daar waar het eerder zo sterk, en krachtig had aangevoeld. Was het hier wat modderig en donkerder, ietsje anders dan de rest van de omgeving; ook de geur was anders op deze plek, zelfs de temperatuur was er anders. Hoe zou het op die plek zijn? Kun jij je dat voorstellen? Sam vond het er een beetje nat en ruw tegelijk uitzien, en toch was hij nieuwsgierig naar deze plek. Sam hield de hand van de oude-wijze vast, liep naar het ruwe steen toe en legde zijn gezicht ertegenaan, alsof hij wilde voelen wat daar was. Plotseling leek er een gevoel van verdriet, eenzaamheid en een beetje bangheid door het gesteente heen te sijpelen. Hij deed voor een moment zijn ogen dicht, zodat hij zijn gedachten kon laten afdwalen. ‘Wanneer heb ik me zo gevoeld?’ herhaalde hij bij zichzelf. Plotseling, als bij toverslag, kwam er een plaatje in zijn hoofd. Het was een plaatje van een oude herinnering van toen hij pas vijf was. In gedachten keek hij omlaag, naar zijn voeten, en hij zag dat hij de oude oranje sandalen aanhad die hij altijd droeg in de zomervakantie. Hij was die sandalen helemaal vergeten, maar ineens waren ze er! Hij keek naar zijn benen en zag dat hij een bruine korte broek en zijn lievelingsshirt aanhad, die hij allang niet meer paste. En toen herinnerde hij het zich weer. De hele herinnering stroomde opeens weer bij hem naar binnen.

Toen Sam vijf was, was hij met het hele gezin op vakantie geweest in Frankrijk. Toen zijn moeder en hij op de markt gingen winkelen, vergat hij helemaal om zijn hand vast te houden, en zo waren ze elkaar kwijtgeraakt. Stiekem voelde Sam zich bang, van streek en heel eenzaam. Hij maakte zich zorgen dat zijn moeder hem nooit meer kon vinden. Hij wist niet wat hij moest doen en waar hij naartoe moest. Uiteindelijk kwam er een heel aardige politieagent naar hem toe en bleef met hem praten totdat zijn moeder hem eindelijk vond. Sam was zo blij om zijn moeder te zien, dat hij zijn niet eens liet weten hoe bang en eenzaam hij was geweest. Hij was bang dat ze dan zou denken dat hij een bange poeperd of een baby of watje was. Dus deed hij net of het allemaal niet zo erg was, maar hij voelde zich een beetje benauwd alsof hij niet goed kon praten. Sam vertelde de hele herinnering aan de oude-wijze. Hij zei dat hij de herinnering moest vastpakken en hem moest projecteren zodat ze hem konden bekijken. Toen nodigde hij hem uit om bij een groot, fel knetterend kampvuur te komen zitten. Het kampvuur zorgde dat Sam vanbinnen helemaal warm en knus werd. Als jij bij het warme kampvuur zou zitten, welke herinnering bij jou bovenkomen? Hoe oud ben jij in de herinnering, en wie was er nog meer bij? Sam wist dat zijn herinnering al klaar stond en vroeg zich stiekem af wat ermee zou gebeuren. Net toen hij het wilde vragen wat hij nu moest doen, zei hij met een vriendelijke stem: ‘Sam, het wordt tijd dat je het filmpje van die oude herinnering aan zet, dan gaan we hem op een groot scherm in de lucht bekijken. Sam wist precies wat hij moest doen..

Ben jij benieuwd hoe dit verhaal verder afloopt? En hoe Sam het voor elkaar krijgt om zijn bange eenzame gevoel te helpen? Dat kan ik me goed voorstellen... Het verhaal zou natuurlijk veel te lang zijn om hier helemaal uit te schrijven. Maar ik kan het je wel vertellen. Dit avontuur en nog vele andere avonturen worden beleefd in de Geluksfabriek. Dit is een speciale, fijne en veilige plek waar kinderen komen om samen naar hun problemen te kijken en hun nare gevoelens te helpen zodat ze zich weer helemaal fijn, gelukkiger en blij kunnen voelen.